Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΥ.

Όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον τζόγο γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είμαστε χωρισμένοι κυρίως σε δύο στρατόπεδα:

Στο σαφώς πιο πολυπληθές, πολύχρωμο και πολύβουο των παικτών ή τζογαδόρων και στο αυστηρά ολιγομελές ελιτίστικο και αφανές των μπουκ.

Κάπου στη μέση υπάρχουν οι μεσάζοντες, τα γραφεία στοιχημάτων, οι πράκτορες, νόμιμοι και παράνομοι και αρκετά ψηλά σε έναν φανταχτερά απαστράπτων θρόνο η «ΘΕΑ ΤΥΧΗ»

Η ΘΕΑ ΤΥΧΗ που μονίμως έχει την πλάτη της γυρισμένη προς τους παίκτες και γλυκοκοιτάζει προς την γειτονιά των μπουκ.

Ενίοτε η ΘΕΑ ΤΥΧΗ γυρίζει το κεφάλι της και προς το μέρος των παικτών. Συνήθως για λίγο, αλλά τόσο ώστε να κάνει τους μπουκ να κλάψουν με μαύρο δάκρυ.

Μια τέτοια μέρα που έμεινε στην ιστορία ήταν το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου του 1996.

Υπάρχει ένα μπουκάδικο στο βόρειο Λονδίνο, που εκείνη την ημέρα το ρολόι του μαγαζιού ξαφνικά σταμάτησε στις 5.27. Ήταν η ώρα που τερμάτιζε η 7^η και τελευταία κούρσα στον περίφημο Ιππόδρομο του ASCOT.

Ο ιδιοκτήτης αυτού του μαγαζιού μπουκμέικερ δεν το έφτιαξε ποτέ. Δεν χρειάζεται επετείους να θυμάται τί έγινε εκείνη την ημέρα.
Ήταν τότε που σε μια εξαιρετικά δύσκολη και αμφίρροπη ιπποδρομιακή μέρα στο Άσκοτ, ο Φράνκι Ντετόρι καβάλησε και τους 7 νικητές !!!!

Ήταν ένα γεγονός απίστευτο ουσιαστικά, θεωρητικά ανεξήγητο.
Όταν ξημέρωσε εκείνο το Σάββατο, μια μέρα που παραδοσιακά όλοι σχεδόν οι Εγγλέζοι, ακόμα και οι νοικοκυρές, παίζουν ιπποδρόμιο, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το γαϊτανάκι που θα πλεκόταν μεταξύ των δύο ... αντιμαχόμενων παρατάξεων. Των σχεδόν μονίμων νικητών μπουκμέικερς και των συνήθως χαμένων παικτών. Όσο περνούσαν οι ώρες και οι κούρσες και το ποσό των χρημάτων που διακυβεύονταν γίνονταν θεόρατο, τα στομάχια των πρωταγωνιστών στροβιλίζονταν ... χορεύοντας στους ρυθμούς ενός 25χρονου Ιταλού, του Φράνκι Ντετόρι. Του χαμογελαστού αναβάτη.
Εκείνο το Σάββατο ήταν η απόλυτη μαγεία. Ήταν η εκδίκηση του ανώνυμου τζογαδόρου. Αυτός ο πάντα χαμογελαστός Ιταλός ήταν στο μυαλό όλων, ειδικά του κάθε μη επαγγελματία παίκτη. Και τίποτα δεν φαινόταν πιο επιπόλαιο, από το να ποντάρει κάποιος και στους επτά νικητές σ' ένα στοίχημα!
Είναι γεγονός πως ο Gordon Richards είχε καβαλήσει κάποια χρόνια νωρίτερα έξι νικητές στο Chepstow. Εκείνη, όμως, τη συγκεκριμένη μέρα στο Άσκοτ, με την τρομερή δυσκολία προβλέψεων, κάθε τζόκεϊ θα αρκούνταν σε μία νίκη. Ο ίδιος, μάλιστα, ο Ντετόρι, όταν είχε ερωτηθεί το πρωί, είχε πει πως έδινε πιθανότητες να κερδίσει μία κούρσα και να πλασάρει σε μία άλλη! Και έλεγε την αλήθεια του.

Η Mary Bolton δεν είχε καμία σπουδαία ιδέα από ιπποδρομίες. Είχε έρθει με τον άντρα της εκείνο το Σάββατο στο Λονδίνο, για να γιορτάσουν την επέτειο του γάμου τους. Αυτός θα πήγαινε το μεσημέρι στο Άσκοτ και εκείνη θα γύριζε στα μαγαζιά. Πριν χωρίσουν για τους προορισμούς τους, έπεσαν πάνω σε ένα μπουκάδικο των Ladbrokes. Ήταν ευκαιρία για ένα γρήγορο παρολί. Φυσικά, όπως κάνει πάντα ένας γνήσιος τζέντλεμαν τζογαδόρος, της πρότεινε να της παίξει ένα στοίχημα. Η Mary επέλεξε να παίξει παρολί όλα τα άλογα του Ντετόρι πέντε λίρες να νικήσουν όλα και πέντε λίρες πλασέ.

"Είναι επειδή γελάει συνέχεια, ειδικά όταν κερδίζει", σχολίασε αργότερα η ίδια.
Η Mary Bolton είναι μία από τις δεκάδες παρόμοιες ιστορίες που διαδραματίστηκαν εκείνη την ημέρα σε όλη την Αγγλία. Όπως μιας καθαρίστριας, που έπαιξε το καθένα ξεχωριστά από τα επτά άλογα του Φράνκυ 50 πένες και εξαργύρωσε 19 λιρες. Αν είχε παίξει και ένα στοίχημα παρολί όλα τα άλογα το ίδιο μικρό ποσό, θα εξαργύρωνε 12.047 λίρες σε τελικές τιμές, ή αν είχε πάρει τις πρωϊνες τιμές κάπου 120.000 λίρες!
Την ίδια στιγμή που οι παίκτες ζούσαν στιγμές ανείπωτης ευτυχίας, οι μπουκμέικερς περνούσαν το δράμα τους. Κάθε κούρσα που γίνονταν, οι μπουκ αντιλαμβανόντουσαν ότι ήταν πολύ εκτεθειμένοι.

Κάποιοι έψαχναν τη ζώνη του παντελονιού τους και άλλοι έβγαζαν τα μαντήλια τους.

Όταν ο Decorated Hero κέρδισε την τέταρτη κούρσα, με τον Ντετόρι στην σέλα του, οι υπεύθυνοι διευθυντές των μαγαζιών άρχισαν να ιδρώνουν.

Μετά τον Fatefully, που κέρδισε την πέμπτη, τα αφεντικά από τα σπίτια τους άρχισαν τα τηλέφωνα.

Και οταν ο Lochangel πέρασε το φίνις στην έκτη κούρσα, ένα στοίχημα παρολί μιας λίρας άξιζε σε τελικές τιμές 8.500 λίρες!

Όλο αυτό το "τέρας", έπεφτε στον Fujiyiama Crest, ένα άλογο αθώο και ανήξερο στην ιστορία που ετοιμαζόταν να εξελιχθεί. Η πρωινή του τιμή ήταν 12/1.

Βασικά ήταν ένα μέτριο άλογο, που κάποιες παλιές του επιτυχίες το ανάγκαζαν να έχει υψηλό χάντικαπ και τα πιο πολλά βάρη στην κούρσα. Όπως, άλλωστε, όλοι οι ειδικοί συμφώνησαν μετά, αναλύοντας τα γεγονότα, αν αυτή η κούρσα ήταν η πρώτη του προγράμματος, το άλογο αυτό δεν θα κέρδιζε ποτέ!
Οι μπουκμέικερς, που είχαν δεχθεί τα στοιχήματα, έστειλαν ανθρώπους τους στον ιππόδρομο για να στοιχηματίσουν το άλογο αυτό. Ο στόχος δεν ήταν τόσο στο να περιορίσουν τη χασούρα, όσο να ρίξουν την τιμή του αλόγου όσο πιο χαμηλά γινόταν, ώστε αυτοί που δεν είχαν πάρει πρωινές τιμές (το 12/1, δηλαδή), να πληρωνόντουσαν με 2/1, ή και χαμηλότερα!

Τότε, όμως, έγινε κάτι το απίστευτο. Οι μπουκμέικερς στον ιππόδρομο, βλέποντας ότι μπορούσαν να μπουκάρουν ένα άλογο στο 2/1, όταν ήξεραν πως η αξία του ήταν τουλάχιστον 12/1, αποφάσισαν να το μπουκάρουν όσα λεφτά είχαν, ακόμα και όσα δεν είχαν ακόμα και αν πούλαγαν τα σπίτια τους! Άνοιξαν το τσουβάλι και έχωναν μέσα τα πάντα.
Ο Barry Dennis, ένας από τους μπουκμέικερς του ιπποδρόμου, πήρε τόσο παιχνίδι, ώστε να χάσει 23.000 λίρες αν ο Fujiyiama Crest κέρδιζε.

Τα προηγούμενα 30 χρόνια, η μεγαλύτερη του ήττα σε μια ημέρα ήταν 5.000 λίρες. Πήγε σχεδόν πέντε φορές επάνω, διότι πίστεψε στην ευκαιρία. Δεν "είδε" τη μαγεία που εκτυλίσσονταν εκείνο το απόγευμα. Ακόμα και στη διάρκεια της κούρσας, πίστευε ότι είχε κάνει το σωστό. Και όσο έβλεπε τον Φράνκυ Ντετόρι να οδηγεί την κούρσα, περίμενε το λογικό να συμβεί. Να έρθουν να τον προσπεράσουν.
Αργότερα αποκάλυψε σε έναν φίλο του όλες τις σκέψεις που έκανε κατά τη διάρκεια της κούρσας.

Σκεφτόταν: "Μην πανικοβάλλεσαι, κάποιος θα έρθει από έξω να τον περάσει". Διακόσια μέτρα πριν το τέρμα, κάποιος ξεχώρισε από τους διώκτες του. "Αυτός είναι ... ούτε ξέρω ποιος είναι, αλλά αρκεί να τον περάσει".

Πενήντα μέτρα πριν τον τερματισμό, το κατάλαβε. "Αυτό ήταν. Ο Φράνκυ τα κατάφερε πάλι". Κάθισε στα κάγκελα και έβλεπε στο κενό. Δεν άκουγε τίποτα, χαμένος στο άπειρο ...
Στην επιστροφή, κανείς δε μίλαγε στο αυτοκίνητό του. Όταν έφτασε σπίτι, η γυναίκα του τον υποδέχθηκε χαμογελαστή. "Τι έγινε αγάπη μου σήμερα;" τον ρώτησε. "Ο Ντετόρι κέρδισε και τις επτά κούρσες" απάντησε ο Μπάρι. "Φανταστικό κατόρθωμα", απάντησε εκείνη λίγο πριν ο Ντενις πέσει στην καρέκλα του μισολιπόθυμος ...
Ο Garry Wiltshire ήταν ένας από τους μπουκμέικερς στον ιππόδρομο εκείνη την ημέρα. Λίγο πριν την τελευταία κούρσα, έδωσε τιμή στον Fujiyiama Crest 3.25. Φώναζε κιόλας διαφημίζοντας το προϊον του:

"Ο Fujiyiama Crest 3.25 και εγώ 3.25 για το ταμείο ανεργίας μετά την κούρσα". Έχασε 800.000 λίρες εκείνη την ημέρα.

Ο Darren Yates είχε μια μικρή εταιρεία, που δεν πήγαινε καλά στο Μόρκαμ. Μάλωνε συνέχεια με τη γυναίκα του, επειδή έπαιζε άλογα και ειδικά επειδή έπαιζε συνέχεια τον Ντετόρι. Είχε υποσχεθεί πως θα σταματήσει, αλλά εκείνη την ημέρα δεν μπορούσε να λείψει από τη μαγεία. Πριν πάει να παίξει μπάλα με την ομάδα της γειτονιάς, πέρασε κρυφά από το μπουκάδικο και έπαιξε 67.50 λίρες, συνδυασμούς με τα άλογα του Φράνκυ.

Στο ποδόσφαιρο χάσανε 4-0 και μετά πήγε στη παμπ όπου έμαθε πως ο Φράνκυ είχε κερδίσει τις 4 πρώτες κούρσες.

Τελικά κέρδισε 550.000 λίρες. Η συνολική αποτίμηση της ζημιάς για τους μπουκ εκείνη την ημέρα ήταν 30.000.000 λίρες περίπου !!!
Πέντε χρόνια μετά ο Φράνκυ έμαθε πως πουλούσαν τον Fujiyiama Crest. Τον αγόρασε και μέχρι σήμερα ζει στον κήπο του σπιτιού του ....
Χθες Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου, 14 χρόνια μετά, ήταν ουσιαστικά η επέτειος εκείνης της ημέρας.

Ο Φράνκυ είχε έξι άλογα. Κέρδισε με τα τέσσερα και στο πέμπτο απλώς δεν μάντεψε, αφού είχε τη δυνατότητα να καβαλήσει το νικητή αλλά προτίμησε να ιππεύσει το άλλο άλογο της Godolphin. Της ιδιοκτήτριας του αλόγου του και του νικητή της κούρσας.

Οι μπουκ δεν έχουν ανακοινώσει ακόμα πόσο τους στοίχισε η σημερινή μέρα. Ο δολοφόνος τους ξαναγύρισε στον τόπο του εγκλήματος ......

Η θεά τύχη γύρισε για λίγο το κεφάλι της προς την πλευρά των παικτών…….

Το κείμενο είναι του αείμνηστου Γιώργου Παρασκευά και μας το θύμισε σήμερα η Ippodata αφιερώνοντάς το στη μνήμη του.

Στη μνήμη του Γιώργου Παρασκευά το αφιερώνουμε κι εμείς.

Ας είσαι καλά Γιώργαρε όπου κι αν βρίσκεσαι.

Ελπίζω σήμερα να διασκέδασες τις 4 νίκες του Ντετόρι.