Αιφνίδιος θάνατος ή ντόπινγκ;

Γράφει ο Dr. Κωνσταντίνος Χ. Δαβιτίδης

Αφορμή του άρθρου ο αιφνίδιος θάνατος του αγαπημένου σε όλους Ορέστη και τελευταία πολλών Ελλήνων – διεθνών αθλητών. Οι αλλεπάλληλες ερωτήσεις και απορίες που δέχτηκα από συγγενικά πρόσωπα και μη, περί της αιτίας τραγικού τέλους ενός τόσο νέου fighter, δεν μπορούσαν να με αφήσουν αμέτοχο.

«Μη σερβίρεις το ψάρι στο πιάτο, βοήθησε με να το πιάσω» Κινεζική παροιμία.  

Τρέλα να βλέπεις τον Usain Bolt να καταρρίπτει το φράγμα τον 10″ για πλάκα, ενώ κάνει περίπατο την άλλη μέρα στα 200, πολύς ενθουσιασμός με την αδρεναλίνη στα ύψη όταν απολαμβάνεις ένα ΚΟ, με τον αθλητή να μη σηκώνεται και να συνέρχεται στο νοσοκομείο με αμνησία. Τι γίνεται όμως πίσω στα παρασκήνια, πριν τον αγώνα ή μετά από χρόνια με τον αθλητή…δεν ενδιαφέρει κανένα. Ο σπουδαίος αθλητής του Kyokushinkai και του Κ-1, Andy Hug πέθανε τον Αύγουστο του 2000 από οξεία λευχαιμία. Ήταν 1.80 στο ύψος, κατηγορία 85 κιλών, ενώ στο Κ-1 συμμετείχε στην κατηγορία των υπερβαρέων και ήταν προς το τέλος της καριέρας του 98 κιλά…???

Δυστυχώς όσο ανεβαίνει το αγωνιστικό επίπεδο και ρέει το χρήμα, τόσο υψηλό είναι και το τίμημα που πρέπει να πληρώσει κανείς για τη διάκριση. Το τίμημα πληρώνεται με αίμα και ιδρώτα στο γυμναστήριο…και δυστυχώς δε βγαίνει χωρίς εξωτερική «βοήθεια». Το άθλημα για κάποιους μοναδικούς και λίγους fighters είναι η ζωή τους και δεν υπάρχει κανένα νόημα άλλης διαφορετικής ύπαρξης…μόνο ο αγώνας.

Στο βιβλίο του Goldman «Ο θάνατος στα αποδυτήρια» γίνεται αναφορά σε 198 παγκόσμιας κλάσης αθλητές που κλήθηκαν να απαντήσουν σε μία και μόνο ερώτηση:

«Εάν σου προσφερθεί ένα χάπι που θα δώσει τη νίκη σε όλες τις διοργανώσεις που θα λάβεις μέρος για πέντε συνεχή χρόνια, με τη δραματική προϋπόθεση να πεθάνεις εκ των υστέρων, θα το έπαιρνες;»

Το 52% απάντησαν ΝΑΙ…

1. Τα αναβολικά στεροειδή είναι συνθετικά προϊόντα, δεν υπάρχουν ελεύθερα στη φύση. Δρουν στο σώμα αναβολικά, όπως η ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη, αλλά με πολύ μικρή ανδρογόνο δράση. Είναι μύθος ότι δρουν απευθείας στο μεταβολισμό του μυ. Δρουν αναβολικά δια μέσου της βελτίωσης της πεπτικής ικανότητας του οργανισμού, αλλά και της αύξησης μεταβολισμού του νευρικού συστήματος. Την ίδια δράση έχει περίπου κι η ινσουλίνη πάνω στο σώμα. Ανοίγει την πόρτα του κυττάρου στη γλυκόζη, έχει άμεση δράση στο μεταβολισμό και την έμμεση αύξηση μυϊκής μάζας – αντοχής.
2. Η αυξητική ορμόνη είναι μία ουσία που παράγεται φυσικά από τον οργανισμό, την υπόφυση. Με τα αναβολικά στεροειδή έχει τα ίδια αποτελέσματα: μείωση λίπους και αύξηση της μυϊκής μάζας. Μα αυτό επιδιώκει κάθε αθλητής…Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η αυξητική ορμόνη είναι πολύ in αναβολικό στον αθλητικό χώρο.
3. Υπάρχουν πολλών ειδών άλλα αναβολικά στοιχεία, έμμεσης κι άμεσης δράσεις.

Θα μείνω στην αυξητική. Αυτή που συστήνουν και διακινούν την αυξητική ορμόνη, είτε γιατί επιθυμούν να βγάλουν χρήμα, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια του αθλητή ή τη δραματικά τεράστια θέληση του για διάκριση, είτε επειδή δεν έχουν ιδέα από φαρμακολογία, ας μην ξεχνάνε ότι: Πειραματικά έχει αποδειχτεί ότι η αυξητική ορμόνη διεγείρει και προάγει την ανάπτυξη της λευχαιμίας. Μεγάλες δόσεις αυξητικής ορμόνης έχει προκαλέσει εργαστηριακά καρκίνο σε ζώα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη όγκων σε αρουραίους με χημικώς επαγόμενο καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Τέλος άτομα με φυσικώς μεγάλο επίπεδο αυξητικής ορμόνης (ακρομεγαλία, αυξημένα ζυγωματικά, μύτη, ύψος) ναι μεν έχουν καλύτερες αθλητικές επιδόσεις, έχουν δυστυχώς αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο και να πεθάνουν σε νεαρά ηλικία.

Γιατί τότε χρησιμοποιείται η αυξητική ορμόνη όλο και ευρέως από τους αθλητές;

Η απάντηση απλή και βολική…είναι πολύ αποτελεσματική:

-          άκρως καλή αναβολική επίδραση στους μυς, με ταχύτατη μεταφορά αμινοξέων στο κύτταρο και διέγερση πρωτεϊνικής σύνθεσης…

-          διεγείρει την ανάπτυξη των οστών…

-          επουλώνει τέλεια τις αρθρώσεις και τυχόν τραυματισμούς…

-          αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθος μυϊκών κυττάρων, δυστυχώς και των καρκινικών…

-          διεγείρει την λιπόλυση, προκαλώντας μείωση συσσώρευσης λίπους, πρόσληψης τριγλυκεριδίων στις αποθήκες λίπους…

-          αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα…

-          τέλειο αναβολικό, δεν ανιχνεύεται στα ούρα…

Ο ξαφνικός θάνατος του 37χρονου Ανδρέα Κιλιγκαρίδη. Ο πρωταθλητής του κανόε είχε βρεθεί στην Πολωνία για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν αγωνίστηκε καθώς εκδήλωσε πυρετό και την επομένη έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί διέγνωσαν οξεία λευχαιμία και δεν μπόρεσαν να τον σώσουν. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά τον αιφνίδιο θάνατο του, ένας άλλος νεαρός κωπηλάτης, ο Στρατής Αλεξίδης, πέθανε από την ίδια σπάνια και βαριά νόσο. Και στις δύο περιπτώσεις η ασθένεια ξεδιπλώθηκε απότομα, αφήνοντας ερωτηματικά για τις αιτίες της πρόκλησης, τα περιθώρια ανίχνευσης και σωτηρίας.

Ένας θάνατος από λευχαιμία ενός πρωταθλητή κωπηλάτη είναι ίσως μια σύμπτωση. Δύο θάνατοι από την ίδια αιτία μια πολύ κακή σύμπτωση. Τρεις θάνατοι στην Ελλάδα και σημαντικός αριθμός παρόμοιων θανάτων στον κόσμο παύει να είναι σύμπτωση.

Οι περισσότερες συνέπειες του ντόπινγκ είναι απολύτως γνωστές σε όλο τον κόσμο του αθλητισμού. Αναφερόμαστε κυρίως σε εκείνες που έγιναν ευρύτερα γνωστές στην Ελλάδα την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε και μέχρι σήμερα οι θάνατοι (κυρίως «αιφνίδιοι») νεαρών αλλά και παλαίμαχων αθλητών ανά τον κόσμο πολλαπλασιάστηκαν. Οι νέες μέθοδοι που αφορούν ακόμα και γονιδιακές παρεμβάσεις έχουν αυξήσει πιθανότατα την γκάμα των ασθενειών. Πολύ περισσότερο όταν ο αθλητής χρησιμοποιεί ταυτόχρονα διεγερτικά, αναλγητικά ή ναρκωτικά φάρμακα. Για παράδειγμα, η χορήγηση της αυξητικής ορμόνης με τις τρομακτικές παρενέργειες ενοχοποιείται μεταξύ άλλων και για μεγαλακρία ή γιγαντισμό σε αναπτυσσόμενους οργανισμούς, υπέρταση, υπεργλυκαιμία, καλοήθη ενδοκράνιο υπέρταση, ογκογένεση (λευχαιμία, σάρκωμα, όγκος Wilms), ενώ υπάρχει και πιθανότητα νοθείας της με κίνδυνο ανάπτυξης σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας (GH ανθρώπινης υπόφυσης).

Πιάσε το ψαράκι, εάν έχεις καταλάβει τον τρόπο ή το νόημα…

ΠΗΓΗ : fitnesspulse

Τοκογλύφε , ζήσε το «ΜΥΘΟ» σου στην Ελλάδα!

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Το 1932, όταν η Ελλάδα κήρυξε και επισήμως «χρεοστάσιο» (σ.σ. χρεοκοπία, δηλαδή...) τα πράγματα είχαν φτάσει σε ένα σημείο που το 43% του προϋπολογισμού πήγαινε σε τόκους και χρεολύσια. Αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο για την κήρυξη του «χρεοστασίου». Με τους τόκους και τα χρεολύσια να έχουν φτάσει τότε σε δυσθεώρητα ύψη, η χώρα ήταν αδύνατον πλέον να αντεπεξέλθει σε ένα τέτοιο αβάσταχτο φορτίο.

Η χρεοκοπία ήταν, πλέον, γεγονός. Μια χρεοκοπία που η πλουτοκρατία φρόντισε, φυσικά, τα βάρη της να τα φορτωθεί ο καθημαγμένος λαός. Και το φρόντισε διά των κομμάτων της, του Κόμματος των Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος. Τα οποία λίγο αργότερα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά...

Από το όχι και τόσο... μακρινό 1932 ας έρθουμε στο τώρα. Ας έρθουμε στο 2014: Με τον προϋπολογισμό για το 2014 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή (και θα δούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια), το ποσοστό των ετήσιων συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού που προορίζεται να πάει την ερχόμενη χρονιά στους τοκογλύφους ανέρχεται στο 64%!!! Επαναλαμβάνουμε: Το 64% των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού για το 2014 πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Στον πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού (σελίδα 89) καταγράφονται οι κωδικοί «Δαπανών Εξυπηρέτησης Δημόσιας Πίστης», δηλαδή οι τόκοι και τα χρεολύσια που καλείται να πληρώσει το ελληνικό κράτος μέσα στο 2014. Το ποσό ανέρχεται αθροιστικά στα 74,2 δισ. ευρώ! Μόνο για τα χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δανεισμού (κωδικοί 14 – 15) το ποσό αγγίζει τα 65 δισ. ευρώ!

Τα στοιχεία (όπως φαίνεται και στο σχετικό πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού, σελίδα 89) είναι αμείλικτα και παραδεδεγμένα, τόσο από τους συντάκτες του προϋπολογισμού, όσο και από τα κόμματα της συγκυβέρνησης του «μαύρου μετώπου» που θα τον καταστήσουν νόμο του κράτους. Τι προκύπτει: Σύμφωνα με τα - δικά τους - στοιχεία, στα τέσσερα χρόνια εφαρμογής της πολιτικής της «σωτηρίας» το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να γυρίζει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που επικρατούσαν προπολεμικά! Στο πλαίσιο, δηλαδή, αυτής της πολιτικής – με την απροσδιόριστη μάλιστα διάρκεια – κατά το έτος του κυβερνητικού «success story», το 2014, η Ελλάδα επιστρέφει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που είχαν ως αποτέλεσμα να επέλθει στη χώρα η χρεοκοπία του 1932! Πιο συγκεκριμένα:

Κατέθεσαν έναν τακτικό προϋπολογισμό στον οποίο ομολογείται ότι από τα περίπου 116,524 δισ. ευρώ που θα είναι οι συνολικές δαπάνες για το 2014, τα 74,199 δισ. ευρώ (ποσοστό 64% !!!) θα πάνε στους τοκογλύφους! Να, επομένως, γιατί «δεν υπάρχουν» λεφτά για μισθούς, συντάξεις, για Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια.

Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ότι ενώ το σύνολο των εσόδων του κράτους θα είναι 54,695 δισ. ευρώ (εισηγητική έκθεση, πίνακας 3.5, Έσοδα Κρατικού Προϋπολογισμού, σελ. 81), οι τοκογλύφοι έχουν καπαρώσει 74,199 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα ποσό μεγαλύτερο κατά... 136% από όλα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού! Να, επομένως, γιατί συνεχίζεται εσαεί ο φαύλος κύκλος των νέων δανείων, με τους νέους τόκους, με τα νέα χρεολύσια, που θα φέρουν νέα δάνεια, νέους τόκους κ.ο.κ.

Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ένα ΑΕΠ, δηλαδή συνολικό πλούτο που θα παραχθεί στη χώρα, της τάξης των 183 δισ. ευρώ που από αυτά πάνω από το 40% πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Ιδού λοιπόν τι κρύβεται πίσω από τις θεωρίες περί «πλεονασμάτων». Να γιατί τα «λεονάσματα», όπως και τα ελλείμματα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα για το λαό: Φτώχεια, πείνα και δυστυχία. Ιδού γιατί ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να ζει με ανύπαρκτους μισθούς και λεηλατημένες συντάξεις, με χαράτσια, με φόρους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Να γιατί το μόνο «success story» που του επιφυλάσσουν είναι η ανεργία και η καταστροφή. Να γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό: Γιατί ό,τι παράγεται (τώρα και στο μέλλον!) σε αυτόν τον τόπο «θα πρέπει» να πηγαίνει σε εγχώριους και ξένους «δανειστές»! Σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους. Στις τράπεζες και στους εντός και εκτός Ελλάδας «τζογαδόρους» που «παίζουν» με το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Αυτή είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και αυτή είναι η αποστολή που έχει αναλάβει. Η αποστολή της δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνο που στη γλώσσα τους, χρόνια τώρα, το έχουν βαφτίσει «ελεγχόμενη χρεοκοπία». Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κατέθεσαν έναν ακόμα προϋπολογισμό που οδηγεί τον ελληνικό λαό πέρα κι από τη χρεοκοπία! Πέρα κι από την πτώχευση! Μας οδηγούν στον αφανισμό! Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» (σ.σ.: «ελεγχόμενη» μόνο για τους κεφαλαιοκράτες), όπου ο μισός και πλέον προϋπολογισμός πηγαίνει σε τοκογλύφους, κερδοσκόπους, δανειστές και κάθε λογής «σωτήρες», ο ελληνικός λαός οδηγείται σε καταστάσεις πιο οδυνηρές κι από εκείνες του 1932!

Πηγή:anemosantistasis
dimtris-kypriotis.blogspot

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ................. 40 ΧΡΟΝΙΑ

Η εξέγερση ήταν μία συλλογική εκτόξευση στον ουρανό της ανιδιοτέλειας

Από τον Σταύρο Λυγερό*:

Είναι η πρώτη και ελπίζω η τελευταία φορά που θα εκμεταλλευθώ το προνόμιο αυτής της στήλης για μία εξομολόγηση. Κατανοώ, αλλά αποστρέφομαι τις επετείους και τον επετειακό λόγο. Το αναπαραγώμενο είδωλο εμπεριέχει πάντα έναν ευτελισμό του πρωτογενούς γεγονότος. Σήμερα, όμως, υποκύπτω και γράφω για τα εικοσάχρονα του Πολυτεχνείου. Η αποστροφή μου ηττήθηκε από την ακατανίκητη μεταφυσική δύναμη του βιώματος, που σφράγισε μία ολόκληρη γενιά και τον καθένα συμμετέχοντα ξεχωριστά.

Θεωρώ τον εαυτό μου αφάνταστα τυχερό, που το κύμα της ιστορίας μου προσέφερε το μοναδικό δώρο να βρεθώ στον πυρήνα μίας αυθόρμητης και α-δέσποτης εξέγερσης. Οι κάθε λογής αντιπολιτευόμενοι ταγοί, που εκείνη ακριβώς την εποχή έπαιζαν τα δικά τους παιχνίδια, παρακολούθησαν τη νεανική πλημμυρίδα τρομοκρατημένοι και αμήχανοι. Θα προσέθετα και με έκδηλη καχυποψία, όχι μόνο γιατί δεν την ήλεγχαν, αλλά και γιατί την έβλεπαν να τους παρακάμπτει και να τους ξεπερνά.

Η εξέγερση ήταν μία συλλογική εκτόξευση στον ουρανό της ανιδιοτέλειας, ένας πρωτοφανής οργασμός δημιουργίας, μία έμπρακτη υπέρβαση της αλλοτρίωσης και το ουσιαστικότερο μάθημα Πολιτικής και Ηθικής, που θα μπορούσε να πάρει μία γενιά. Στις τρεις εκείνες ημέρες του Νοέμβρη, ο χρόνος απόκτησε μία αφάνταστη πυκνότητα, ενηλικιώνοντας ανήλικους και ενήλικες.

Έχω πάντα την αίσθηση ότι η λυτρωτική σφραγίδα, όσο κι αν επικαλύπτεται από τις συσσωρευμένες αμαρτίες των είκοσι χρόνων που μεσολάβησαν, παραμένει ανεξίτηλη. Μοιάζει λίγο σαν ένας μυστικός ανομολόγητος δεσμός, που ποτέ δεν ενεργοποιήθηκε κι ούτε πρόκειται να ενεργοποιηθεί. Υπάρχει, όμως, γιατί όλοι μας έχουμε κάπου φυλάξει στεγανή από τις τρέχουσες σκοπιμότητες τη μοναδική αυτή εμπειρία, που λειτουργεί σαν αντίστροφη “κολυμβήθρα του Σιλωάμ”: αντί να “καίει” τις αμαρτίες μας, τις υπογραμμίζει, τις καθιστά δυσβάσταχτες.

Η περιβόητη “γενιά του Πολυτεχνείου”, άλλωστε, δεν είναι μόνο όσοι το 1974 επιβιβάσθηκαν στα τρένα των κομμάτων και στη συνέχεια εισήλθαν, περισσότερο ή λιγότερο, στον αστερισμό της επωνυμίας. 

Είναι κυρίως οι άλλοι, που προτίμησαν το κυνήγι της ουτοπίας, αρνούμενοι την μίζερη ασφάλεια των μηχανισμών. 

Είναι όλοι εκείνοι, που έχοντας βιώσει την εκτυφλωτική διαύγεια της εξέγερσης, δεν άντεξαν το συγχρωτισμό με το θαμπό παιχνίδι του ποικιλόχρωμου πολιτικαντισμού.

 Είναι όλοι εκείνοι, που με προσωπικό κόστος και χωρίς την προσδοκία ανταλλάγματος οραματίσθηκαν ένα άλλο είδος πολιτικής πράξης. 

Είναι όλοι εκείνοι, που βυθίσθηκαν στην επώδυνη κρίση της αμφισβήτησης, προτιμώντας την περιπέτεια της μοναχικής διαδρομής, που τους έβγαλε στις πιο διαφορετικές ακτές. 

Είναι όλοι εκείνοι, που με ειρωνική μελαγχολία θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές και θα παρακολουθήσουν τις βαρετές επετειακές εκπομπές. 

Ας είναι επιεικείς.

Το παραπάνω κείμενο του Σταύρου Λυγερού γράφτηκε πριν από 20 χρόνια για την Καθημερινή από την οποία απολύθηκε πέρσι τέτοιο καιρό.

* Ο Σταύρος Λυγερός ήταν μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.

ΠΗΓΗ : Επτά Ημέρες

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

Εσύ λοιπόν είσαι ο ΑΝΤΥΠΑΣ ......;
Το ξέρεις πως το ξεσήκωμα του κόσμου σε επανάσταση τιμωρείται από το νόμο;

Γιατί Έθνη ευτυχισμένα με πεινασμένους λαούς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ...................

Και ο ξυλοδαρμός τιμωρείται Γέροντα....
κι η εκμετάλλευση ........

και τα χαμηλά μεροκάματα .........

Να τη χαίρεσαι τη Ζωή,

μέσα σε μέτρα όμως .................

χωρίς υπερβολές .........

Να τη Ζω, 

να τη χαίρομαι,

όσο μπορώ πιο έντιμα ........
γιατί λάθη θα κάνουμε όλοι μας,

όσο μπορώ πιο έντιμα όμως,

πιο ηθικά, πιο ενάρετα, πιο όμορφα.

Υπάρχει ομορφιά μέσα στην Ηθική.